01. Mountainhead
02. Crash tactics
03. Dance dance dance
04. Piano fights
05. Weak4
06. Come to me
07. Go complex
08. Debutante
09. Tiger girl
Διάρκεια | 57:07
Ημερομηνία κυκλοφορίας | 26.04.2010
-------------------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------------------
Η δεκαετία του 1950 ήταν μία περίοδος γεμάτη με ψυχολογικά πειράματα, όσο και με ανακαλύψεις και ενασχολήσεις με ψυχοτρόπες ουσίες, κύριως από τον αμερικανικό στρατό, πάνω σε αθώα θύματα που, κυριολεκτικά, δεν ήξεραν από που τους ήρθε! Ένα από αυτά τα πειράματα αφορούσε την έκθεση ενός ατόμου για 65 ημέρες στον επονομαζόμενο "λευκό θόρυβο" - ή στατικό - το οποίο θα είχε ως αποτέλεσμα το υποκείμενο να λαλήσει, αν και πιστεύω πως και με 65 λεπτά μόνο μπορείς να το πετύχεις αυτό.
Το 1954, υπό το φόβο της δημιουργίας και ανέλιξης ενός κομμουνιστικού κράτους στη γειτονιά τους, οι Ηνωμένες Πολιτείες έκαναν αυτό που ξέρουν καλύτερα απ' όλα: εισέβαλαν κρυφά στη Γουατεμάλα, εξόπλισαν τους αντιπάλους του νόμιμα εκλεγμένου προέδρου Jacobo Arbenz Guzman και ξεκίνησαν τον γνωστό πόλεμο προπαγάνδας μπας και καταφέρουν να ανεβάσουν κανέναν δικό τους στον προεδρικό θώκο. Σύμφωνα με τις τότε θεωρίες της CIA, αν καταστρέψεις τα επικοινωνιακά συστήματα ενός έθνους και διασπείρεις προπαγανδιστικές ειδήσεις, σου αρκούν 65 ημέρες για να ανατρέψεις το κράτος.
Αυτές είναι δύο από τις θεωρίες για την προέλευση του ονόματος των 65daysofstatic. Οι ίδιοι έχουν πει επίσης πως έχουν πάρει το όνομά τους από τα τελευταία λόγια του Adolf Hitler ή ακόμη πως πρόκειται για φράση από μία ακυκλοφόρητη ταινία του John Carpenter με το όνομα Stealth Bomber, στην οποία θα πρωταγωνιστούσε ο Kurt Russell και για της οποίας το soundtrack είχαν οι ίδιοι δημιουργηθεί.
Η θεωρία με την πράξη βέβαια ορισμένες φορές δεν έχει καμία σχέση. Και, η αλήθεια είναι ότι, στην πράξη το συγκρότημα από το Sheffield μας έχει προσφέρει 3 αρκετά καλά άλμπουμ, με έναν ήχο που συγκαταλέγεται στο post-rock, αλλά πλησιάζει κατά πολύ και προς electronica μεριά. Τρία χρόνια μετά το The Destruction Of Small Ideas, οι 65dos επέστρεψαν με ένα άλμπουμ διαφορετικό: αλλαγή δισκογραφικής (από την Monotreme στην Hassle) και αλλαγή ήχου (που πλέον ξεφεύγει αρκετά από το post-rock και αναδεικνύει περισσότερο τα electro στοιχεία του).
Όμως υπάρχει και μία πολύ σημαντική ομοιότητα: καμία από τις δουλειές τους δεν ξεφεύγει σε ποιότητα. Μπορεί καμία να μην είναι άριστη, αλλά καμία δεν πέφτει ακόμη και στη μετριότητα. Αρκετά καλές παραγωγές, όμορφοι ήχοι και περίεργες συνθέσεις, μας δίνουν ένα We Were Exploding Anyway που συνεχίζει στον ίδιο καλό δρόμο που έχουν ξεκινήσει οι 65.
-------------------------------------------------------------------------------------
*ΤΟ ΑΤΟΥ
Το Α και το Ω, ή αλλιώς, η αρχή και το τέλος. Υπέροχο και δυνατό ξεκίνημα με το Mountainhead, ονειρικό τελείωμα με το Tiger girl.
*ΤΟΥ ΠΕΤΑΜΑΤΟΥ
Δυστυχώς, αυτό που δε φτάνει τα υπόλοιπα είναι το Come to me. Και γιατί δυστυχώς; Γιατί κουβαλάει και κάτι φωνητικά από τον Robert Smith των Cure.
*ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΩ Ή ΝΑ ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΩ;
Οι 65daysofstatic δε μας έχουν απογοητεύσει μέχρι στιγμής με τα τραγούδια τους, οπότε γιατί να το κάνουμε εμείς;
*ΚΟΝΚΛΟΥΖΙΟΝ
Η αλήθεια είναι ότι ο ηλεκτρονικός ήχος τους πάει λίγο περισσότερο, αλλά θέλω κι άλλα δείγματα για να το εξακριβώσω πλήρως.
*ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
7,5/10
No comments:
Post a Comment