21.9.10

Monika | Exit


01. Ça commence bien
02. Never
03. Yes I do
04. Away from my land
05. Not enough
06. Take a little bit of me
07. Our love or how we lost it
08. Show me, come on
09. Studio house
10. Run to ruin
11. Stars won't shine
12. Exit

Διάρκεια | 54:00
Ημερομηνία κυκλοφορίας | 10.05.2010

-------------------------------------------------------------------------------------

Ο πιο σωστός τρόπος για να κρίνεις κάτι είναι αντικειμενικά. Και ο μόνος τρόπος για να το κάνεις αυτό είναι να αφήσεις λίγο χρόνο να περάσει για να καταλαγιάσει ο όποιος θόρυβος ήταν συνέπεια του. Εδώ και δύο χρόνια απασχολεί την εγχώρια μουσική βιομηχανία ένα ταλαντούχο κορίτσι, άλλοτε με τις εμπνεύσεις του και τη μουσική του, άλλοτε με τα λεγόμενά και τις πράξεις του. Τελικά τι είναι αυτό το φαινόμενο Monika που έχει απασχολήσει τόσο τον μουσικό - και όχι μόνο - τύπο;
Η Monika είναι μία απόρροια σωστής δουλειάς, μεγάλης έμπνευσης, πηγαίου ταλέντου και σημαντικών επιρροών. Είναι ένα κορίτσι που δεν εμφανίστηκε ξαφνικά με το Avatar, αλλά μας είχε δώσει δείγματα γραφής δύο χρόνια νωρίτερα με το Demo που είχε κυκλοφορήσει, ενώ αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι εμφανιζόταν ως support σε σημαντικούς καλλιτέχνες, όπως οι Calexico.
Το Avatar έσκασε σα βόμβα στα αυτιά μας και αρκετοί ήταν αυτοί που έτρεξαν να την ανακηρύξουν τη "νέα θεά" της ελληνικής (rock, underground, αγγλόφωνης, ότι θέλετε βάλτε) σκηνής. Τραγούδια εκπληκτικά κι ένα σύνολο σχεδόν αψεγάδιαστο που μας έδειξε ότι η Monika ξέρει τι κάνει και πως να το πράξει.
Κι από τότε, χωρίστηκε ο κόσμος σε δύο στρατόπεδα: από τη μία μεριά αυτοί που την ανέβαζαν όλο και ψηλότερα κι από την άλλη όσοι ήταν δύσπιστοι και βρήκαν πατήματα από τη συμπεριφορά της, όπως αυτή παρουσιάστηκε σε συνέντευξή της. Το αν ήταν όντως αυτή η Monika δεν το ήξεραν βέβαια, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν ήθελαν να το ψάξουν κιόλας. Τους έφτανε αυτό που βγήκε προς τα έξω.
Τελικά ποιος έχει δίκιο από τους δύο; Κανένας! Δε χρειάζεται κάποιος να πει γιατί, αρκεί μόνο να δει το όλο θέμα σφαιρικά και, κυρίως, πλήρως αντικειμενικά. Τότε, το μόνο που θα χρειαστεί να κάνει είναι οι εξής ερωτήσεις στο κάθε στρατόπεδο:
1. Εσείς κύριοι επικριτές, κάθε πότε βλέπετε (ή μάλλον, ακούτε) κάτι τόσο σημαντικό και όμορφο να βγαίνει στην ελληνική μουσική σκηνή και πέσατε κατευθείαν να το φάτε; Δεν είναι αξιόλογη καλλιτέχνις η Monika; Δεν είναι καλά τα τραγούδια της, οι μελωδίες της, η φωνή της; Και γιατί θα πρέπει η συμπεριφορά της (αν όντως είναι έτσι και δεν είναι κάποια προσπάθεια των media να την παρουσιάσουν ως τέτοια) να σημαίνει ότι δεν είναι καλή στη δουλειά της; Τα εκάστοτε "ψώνια" που κυκλοφορούν στο χώρο - και όχι μόνο στην Ελλάδα - έχουν δώσει καλύτερες δουλειές από αυτό το κορίτσι;
2. Εσείς κύριοι θαυμαστές, μήπως θα πρέπει να αναθεωρήσετε τη μουσική σας παιδεία, όσον αφορά τα ακούσματα από την ελληνική αγγλόφωνη σκηνή; Ισχύει το "η Monika και κανείς άλλος"; Δεν έχουν βγει πάρα πολλά αξιόλογα σχήματα, που μπορεί να μην έχουν βγάλει δουλειά επιπέδου Avatar, αλλά είναι αρκετά κοντά σε αυτό; Αλήθεια, εκτός από τη Monika, τους Raining Pleasure (που τους μάθατε από τη διαφήμιση της Cosmote, παρόλο που είχαν βγάλει άλλα δύο όμορφα άλμπουμ νωρίτερα) και τους Cyanna (που τους κάνατε θεούς ελέω Vodafone, χωρίς να έχουν κυκλοφορήσει ουσιαστικά τίποτα), γνωρίζετε άλλα συγκροτήματα ή καλλιτέχνες του χώρου; Κι αν ναι, τίποτα από όλους αυτούς δε σας φάνηκε αξιόλογο; Όσο για τις υπερβολές περί "νέου Χατζιδάκη", μήπως να περιμένατε να βγάλει η Monika την αντίστοιχη δουλειά (σε αριθμό άλμπουμ) για να δούμε μετά αν είναι εφάμιλλη του μεγάλου συνθέτη;
Ουσιαστικά, αυτό που μένει είναι ότι η Monika ήρθε για να μείνει. Και δε θα μείνει λόγω των δημοσιευμάτων, καλόβουλων ή πικρόχολων, αλλά γιατί αξίζουν όσα μας έχει δώσει.
Όσο για το Exit, τα πράγματα είναι απλά: δεν είναι Avatar. Τι σημαίνει αυτό; Όχι ότι είναι κακό, ούτε ότι είναι χειρότερο. Η καινούρια δουλειά είναι το ίδιο καλή όσο και η προηγούμενη. (Εντάξει, όχι το ίδιο, κομματάκι λιγότερο καλή.)
Αυτό που το χαρακτηρίζει όμως και κάποιο το θεωρούν χειρότερο είναι η απούσιά κάποιου hit. Με αυτά έχουν μάθει άλλωστε τόσα χρόνια. Λείπει ένα Bloody sth, ένα Babe, ένα Over the hill. Γι' αυτό όλοι βρήκαν ως αποκούμπι το Yes I do και μας το πετάνε στα μούτρα συνέχεια. (Νομίζω ότι ως post στο facebook κοντεύει να φτάσει το Εξαιρέσεις.)
Όμως το άλμπουμ αξίζει, από την αρχή ως το τέλος. Έχει και τις μικρές αδυναμίες του, έχει και το πολύ καλά τραγούδια του, που μπορεί να μη γίνουν hit, αλλά σίγουρα μας αρέσουν πολύ.

-------------------------------------------------------------------------------------

*ΤΟ ΑΤΟΥ
Συμφωνώ με το Yes I do, αλλά μην απορρίπτουμε έτσι απλά το Away from my land και το Stars won't shine.

*ΤΟΥ ΠΕΤΑΜΑΤΟΥ
Δε λέω σε καμμία περίπτωση ότι το Take a little bit of me είναι άσχημο τραγούδι. Αυτό που το ρίχνει είναι τα τσιριχτά φωνητικά στο ρεφρέν. Μια χαρά φωνή έχεις βρε Monika, γιατί να το πεις έτσι;

*ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΩ Ή ΝΑ ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΩ;
Σε κάποιο blog, ο γράφων έλεγε πως δε βάζει κάποιο link για να κατεβάσουν οι υπόλοιποι το άλμπουμ, διότι προτιμά ο κόσμος να πάει να το αγοράσει "για να στηρίξουμε τον καλλιτέχνη". Τα 20 ευρώ δεν είναι όμως κομματάκι υπερβολικά; Να στηρίξουμε τη Monika θέλουμε, όχι τη δισκογραφική της.

*ΚΟΝΚΛΟΥΖΙΟΝ
Ας αφήσουν όλοι τη Monika να μιλήσει. Κι όταν λέω να μιλήσει, εννοώ μέσα από τα τραγούδια της. Τα υπόλοιπα είναι για να ασχολούνται διάφοροι που δεν εκτιμούν τη μουσική και τους εκπροσώπους της.

*ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
8/10

No comments: