01. Heart on a string
02. Bitter pills
03. Talk to me
04. Ocean
05. Latest heartbreak
06. Shake, shiver and moan
07. 4th floor
08. 96 to 4
09. Let it go
10. Morning train
Διάρκεια | 38:10
Ημερομηνία κυκλοφορίας | 19.05.2010
-------------------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------------------
Το 1902 γεννήθηκε κοντά στη Μπεντόνια του Μισισιπή ένας μουσικός από τους πιο διακεκριμένους των blues, ο Nehemiah Curtis James, ή πιο γνωστός ως Skip James. Τον "ανακάλυψε" το 1931 ο κυνηγός ταλέντων Henry C. Spier και αργότερα ηχογράφησε αρκετά τραγούδια, χαρακτηριστικά δείγματα του είδους που εκπροσωπούσε.
Όμως, η εποχή δεν ήταν ενδεδειγμένη για ηχογραφήσεις και μαζικές πωλήσεις, λόγω του οικονομικού κραχ του 1929. Τα αντίτυπα που πωλήθηκαν ήταν ελάχιστα, τα έσοδα από τις ηχογραφήσεις ακόμη λιγότερα κι έτσι ο James απογοητεύτηκε και τα παράτησε.
Μέχρι που, το 1964, 30 και κάτι χρόνια αργότερα, οι John Fahey, Bill Barth και Henry Vestine τον βρήκαν σε ένα νοσοκομείο στην Τούνικα του Μισισιπή. Μαζί με τον Son House που είχαν βρει οι ίδιοι, όπως και με πολλούς άλλους, εμφανίστηκε στο Newport Folk Festival τον Ιούλιο του 1964. Έτσι ξεκίνησε η δεύτερη καριέρα του James, ταυτόχρονα με το επονομαζόμενο "blues revival" στην Αμερική, πολύ πιο σημαντική και, ταυτόχρονα, πιο αποδοτική για τον ίδιο σε ποιότητα και χρήματα.
Ένα από τα πρώτα τραγούδια του James, στην πρώτη του μουσική περίοδο, ήταν το 22-20 blues, που ενέπνευσε τον Martin Trimble και τον Glen Bartup όταν αποφάσισαν να δώσουν όνομα στο συγκρότημα που είχαν στα σκαριά. Έτσι, δημιουργήθηκαν οι 22-20s, που είχαν κι αυτοί τη δική τους περίοδο σιωπής, όχι όμως για τους ίδιους λόγους. Διαλύθηκαν το 2006, δύο χρόνια μετά το ομότιτλο, εντυπωσιακό ντεμπούτο τους, επειδή ο Trimble ήθελε να αλλάξει το μουσικό τους ύφος, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας.
Η επανένωση έγινε, με κάπως διαφορετική σύνθεση, και το καινούριο τους άλμπουμ κυκλοφόρησε το 2010, έχοντας πάντως αλλάξει κάπως το μουσικό τους στυλ. Η δύναμη και η ταχύτητα που χαρακτήριζε αρκετά κομμάτια στο πρώτο άλμπουμ δεν υπάρχει, αν και το όλο αποτέλεσμα είναι το ίδιο θετικό.
-------------------------------------------------------------------------------------
*ΤΟ ΑΤΟΥ
Αρκετά τα καλά κομμάτια (Heart on a string, Shake, shiver and moan, Morning train), χωρίς όμως κάποιο να ξεχωρίζει εντυπωσιακά, όπως το Devil in me στο 22-20s.
*ΤΟΥ ΠΕΤΑΜΑΤΟΥ
Ίσως το 96 to 4 ή το Bitter pills, αλλά περισσότερο η αλλαγή στο ύφος. Δεν είναι άσχημο το καινούριο, αλλά το παλιό είναι πιο δυνατό κι εντυπωσιακό.
*ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΩ Ή ΝΑ ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΩ;
Να μην την πατήσουν τα παιδιά σαν τον Skip James. Ας βγάλουν το κατιτίς τους.
*ΚΟΝΚΛΟΥΖΙΟΝ
Να περιμένουμε άλλα 6 χρόνια και μία διάλυση στο ενδιάμεσο για κάτι καινούριο; Ή θα πάμε σε πιο νορμάλ καταστάσεις; Ελπίζω και σε μία επιστροφή στο παρελθόν...
*ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
7,5/10
No comments:
Post a Comment